10 
lijk den Staat te dienen, andermaal aan het Handels-Ministerie 
en wel in de betrekking van Secretaris. 
Zijn rijke kennis der moderne talen, zoowel als zijn buiten- 
gewoon praktische blik op maatschappelijke toestanden, waren 
aanleiding dat hij vervolgens tot Kanselier bij het Generaal- 
Consulaat te Londen werd benoemd. Hoezeer jhij ook daar de 
belangen van zijn vaderland steeds bleef ter harte nemen, 
blijkt hieruit, dat hij gedurende zijn verblijf te Londen talrijke 
voorwerpen, modellen, enz. naar Weencn zond, waarvan hij 
meende dat in Oostenrijk goed partij kon worden getrokken. 
Hierdoor was hij trapsgewijs bij de industrieelen in Oosten 
rijk zeer in aanzien gekomen, ten gevolge waarvan hij dan 
ook bij de 'Wereld-tentoonstelling van 1862 te Londen als 
Commissaris-generaal voor de Oostenrijksche afdeeling werd 
benoemd. Bij die gelegenheid heeft hij zieh inzonderheid in 
menig opzicht jegens zijn vaderland zeer verdienstelijk gemaakt. 
„Van toen af,” zegt Heinr. Frauberger, in zijn Biogra 
phisches Lexicon der Wiener Weltausstellung, „was zijn roem 
„voor ’t organiseeren van tentoonstellingen gevestigd, en hij 
„steeg op den bureaucratisehen ladder snel omlioog; weldra 
„werd hij tot Hofraad en Directeur der Handels-kanselarij bij 
„het Oostenrijksche Gezantschap te Parijs benoemd, waar zijn 
„praktische richting zieh nog sterker ontwikkelde, en hij, door 
„talrijke berichten en toezendingen van monsters, aan de be- 
„zoekers der Neder-Oostenrijksche Industrie-Yereeniging onbe- 
„taalbare feestavonden bereidde. 
„Geen wonder derhalve dat, toen het plan voor een Wee-