256 
In dien tusschentijd werden door den Voorzitter der Neder- 
landsche Hoofdcommissie herhaaldelijk pogingen aangewend, 
om het verlangde uitstel te verkrijgen, alsmede om ket plan 
der Kunsthalle te ontvangen. Hieromtrent werd echter geen 
antwoord yerkregen, zoodat de Commissie besloot den inzen- 
dings-termijn uit te stellen tot 10 Februarij 1873, van welk 
hesluit de Heer Tadema natuurlijk insgelijks in kennis werd 
gesteld. Om geen enkel voorwendsel tot onthouding over te 
laten, besloot de Commissie aan hen, die nog mochten be- 
weren verbinderd te zijn hunne schilderijen op dat tijdstip in 
te zenden, vertrouwelijk mede te deelen, dat zij, in bet belang 
der tentoonstelling, aan de Jury het recht zou toekennen, om 
kunstwerken aan te nemen, op wier degelijk gehalte zij gerust 
kon vertrouwen, zonder de inzending gezien te hebben; ook 
dit besluit werd den Heer Tadema insgelijks op vertrouwelijke 
wijze medegedeeld. Wannoor de Commissie nog ten slotte 
vermeldt dat, bij een schrijven van 20 Januari 1873, bij de 
Heeren Pilgeram en Lefeyre , kunsthandelaars te Londen, 
pogingen zijn aangewend om de vier schilderijen, die tijdens de 
Nederlandsche Tentoonstelling voor Weenen eveneens in de za- 
len der Maatschappij „Arti et Amicitise” waren tentoongesteld, 
voor datzelfde doel te verkrijgen, en dat deze aanvraag op 17 
Februari daaraanvolgende werd beantwoord met de eenvou- 
dige mededeeling, dat de Heer Alma Tadema zieh, naar men 
meende, met de Engelsche Commissie verstaan had, -— het- 
welk later bleek niet het geval te zijn, — dan gelooft de 
Commissie alle verantwoordelijkheid wegens het niet tentoon-